မနက္ဖန္တုိင္းဟာ ေန႔သစ္

အတိတ္ေတြက၊ ေစြးရၽ္ ေျမ႕ရၽ္
ပစၥဳပၸန္က၊ ေသးရၽ္ ေကြးရၽ္
အနာဂါတ္ေတြက၊ ေဝးရၽ္ ေမွးရၽ္
ပုံစံကြက္ သံပါတ္ေတြကေတာ႔
အခုထိလဲ
မေစြး မေျမ႕
မေသး မေကြး
မေဝး မေမွး....။

ငါတုိ႔ အေရး
သူတုိ႔ အေရး
ဘယ္လုိဆက္ေတြးၾကမလဲ။

ေမးခြန္းေတြထဲမွာ ေမးခြန္းမဟုတ္တာေတြထပ္
အေျဖေတြထဲမွာ အေျဖမဟုတ္တာေတြပါတ္
အိပ္မက္ေတြထဲမွာ အိပ္မက္အတုေတြက တရစပ္
ဘာဆုိ ဘာမွ ဟုတ္ဟုတ္ ဟတ္ဟတ္ မရွိ၊ မသိ
အမိေျမထိတာေတာင္ တဟိဟိ အျပံဳးတုေတြက မရပ္ေသး...။

ႏွလုံးသား အစစ္ရွိသူေတြက
အမ်ားအတြက္
သူတုိ႔အခြင္႔အေရးေလး တစ္လက္မေလာက္ထိမယ္ၾကံေသး
(လုံးဝ လုံးဝ မထိရေသး)
ဖုံအထပ္ထပ္တက္ေနတဲ႔ ပုံစံခြက္ထဲကလူေတြက
ထထေအာ္ၾကတယ္ (ဖားေအာ္သံထက္မက်ယ္ရဲ)
အေကာင္းဆုံးနည္းနဲ႔ ကုိယ္တြယ္ေျဖရွင္းမယ္တဲ႔...။

ဟုတ္ပါတယ္....
ကုိင္တယ္၊ တြယ္တယ္၊ ေျဖတယ္၊ ရွင္းတယ္ေလ
အရွင္းခံလုိက္ရတာက...
အသျပာမဲ႔သူေတြ
ပါဝါ မဲ႔သူေတြ
အျပစ္မဲ႔သူေတြ
နစ္နာသူေတြ
ထာဝရဒီသူ ထာဝရဒီလူေတြပါပဲ...။

ဒါေပမယ္႔.....
လူသားစစ္စစ္တုိ႔ အတြက္
အတိတ္ သမုိင္းအစစ္ေတြထဲက
အမွန္တရား အစစ္တုိ႔ တကယ္ေမြးဖြားလာတဲ႔အခါ
အိပ္မက္ အစစ္တုိ႔ တကယ္မက္ခြင္႔ရမယ္...။
အိပ္မက္ အစစ္တုိ႔ တကယ္ဖက္ခြင္႔ရမယ္...။

ပုံစံခြက္ သံပါတ္ထဲက သံေခ်းေတြ
ဘယ္ေတာ႔ ေစြး၊ ျပတ္မလဲလုိ႔ ေတြးရင္း
မနက္ဖန္တုိင္းဟာ ေန႔သစ္ပဲ....။
ယုံၾကည္ခ်က္ အျပည္႔နဲ႔ ဆက္ေလွ်ာက္ဆဲ...။

(ျပည္႔ေဝ)