လက္ေဆာင္ဆုိေတာ့ ငါေတာ့စိတ္၀င္းစားတယ္။ ၾကိဳက္မိတယ္။ ရုပ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ပစၥည္းလက္ေဆာင္လား။ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ လက္ေဆာင္းလား။ ဒါေတာ့ မသိဘူး။ ဒါန႔ဲ အျဖစ္အပ်က္ကေလးကို သတိထားမိတဲ့ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ --------------------။
ပုဏၰားတစ္ေယာက္က ျမတ္ဗုဒၶဂုဏ္သတင္းၾကီးလာတာ ထင္ေပၚလာတာ အစစအရာရာ ထူးျခားေနတာျမင္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ မေက်နပ္ဘူး။ မနာလုိျဖစ္တယ္။ ဒန္ေပါက္ထမင္းဟာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေပမဲ့ ေသြးတုိးရွိသူအတြက္ အဆိပ္ေပါ့။ နတ္သုဒၶါဟာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ၀မ္းမီးမေကာင္းသူအတြက္ေတာ့ အဆိပ္ပါ။
အခုလဲ ကိုယ့္ေရွ႕ေမွာက္မွာ ဘုရားရွင္ကိုေတြ႕တယ္။ ဒိေလာက္ထူးျခား ေလာကေယာက်ၤာျမတ္တစ္ပါး ေတြ႕တာေတာင္ စိတ္ေကာင္းမ၀င္နဳိင္တာ။ ပုဏၰားရင္ထဲ ဘာေတြရွိေနလဲ။ အေျဖကေတာ့ စိတ္ေရာဂါတစ္ခုခုေပါ့။ ေလာဘ ေဒါသ မာန္မာန မနာလုိမူ စတာေတြဟာ စိတ္ေရာဂါအစစ္ေလ။ ဒိေတာ့ အစာအစာဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ေရာဂါအခံရွိသူအတြက္ အဆိပ္လုိပါပဲ။ မခံစားနဳိင္ဘူးေလ။
ခုျမင္ျမင္ခ်င္း သူကဆဲေတာ့တာပဲ။ ဆဲနည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ အားရွိသေရြ႕ပစ္ေပါက္တယ္။ ေခတ္ေပၚဆဲနည္းပါ သူသုံးတယ္။ အျပင္းထန္ဆံုး တုိက္ခုိက္တယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူခမ်ာေမာသြားတယ္။ အသံထြက္ မလာေတာ့ဘူး။ ဘုရားရွင္မွာေတာ့ တုန္တုန္မွ်မလွဳပ္။ သဲထဲေရသြန္၊ ေလညာမုန္႔မွဳန္႔နဲ႔ပစ္သလို။ မေနသာေတာ့ သူကပဲ စကားစလုိ႔ေမးရတယ္။
အရွင္က ဘာလုိ႔ဒိေလာက္ ငါအျပင္းအထန္ အမနာပ ေျပာတာကို မတုန္႔ျပန္တာလဲ။ အရွင့္မွာ ခံစားခ်က္ မရွိေရာ့သလား။ ဒိေတာ့ ဘုရားရွင္ ေျပာရေတာ့တာေပါ့။ ပုဏၰား သင့္ကုိ တစ္ခုေမးမယ္။ သင္ဆီလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိလား။ ရွိတယ္။ လက္ေဆာင္ေတြ မေပးဘူးလား။ ေပးတယ္။ သူတုိ႔ေတြမယူဘူးလား။ ယူပါတယ္။ ယူရင္ ဘယ္သူ႔ပစၥည္းလဲ။ သူတုိ႔ပစၥည္း။ မယူေတာ့ " ေအာ္ မယူေတာ့ ကုိယ့္ပစၥည္းေပါ့။ သူတုိ႔မွမယူတာ ကိုယ့္ပစၥည္းကလြဲလုိ႔ ဘယ္သူ႔ပစၥည္းျဖစ္ရအုန္းမွာလဲ"။
ဘုရားရွင္က ဘာမွသိပ္မေျပာပါ။ ဒါေလာက္ပဲ ေျပာလုိက္ေတာ့ သူသေဘာေပါက္သြားတယ္။ အခုငါေျပာသမွ်ဟာ ဘုရားရွင္ဆီမေရာက္ပါလား၊ ငါ့မွာသာလွ်င္---------------ဟု။
ဘ၀ေနနည္းေလးပါ။ လက္ေဆာင္ေတြဟာ ေန႔စဥ္ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။ စဥ္းစားဖုိ႔နဲ႔ က်င့္သုံးဖုိ႔ပါ။ မလုိအပ္တဲ့ Virus ဆုိရင္ေကာ လက္ခံၾကမွာလား? လက္ေဆာင္ေတြကုိ ဘယ္လုိလက္ခံၾကမလဲ? ႏွလုံးသားဖုိလ္ဒါေတြ ပ်က္စီးမွာေတာ့ မလုိလားပါ။ ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္ပါတယ္။ သုိ႔မဟုတ္။
ႏွလုံးသားေတြ Virus ကိုက္ရင္ေတာ့။ ။ ။
ပုဏၰားတစ္ေယာက္က ျမတ္ဗုဒၶဂုဏ္သတင္းၾကီးလာတာ ထင္ေပၚလာတာ အစစအရာရာ ထူးျခားေနတာျမင္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာ မေက်နပ္ဘူး။ မနာလုိျဖစ္တယ္။ ဒန္ေပါက္ထမင္းဟာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေပမဲ့ ေသြးတုိးရွိသူအတြက္ အဆိပ္ေပါ့။ နတ္သုဒၶါဟာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ၀မ္းမီးမေကာင္းသူအတြက္ေတာ့ အဆိပ္ပါ။
အခုလဲ ကိုယ့္ေရွ႕ေမွာက္မွာ ဘုရားရွင္ကိုေတြ႕တယ္။ ဒိေလာက္ထူးျခား ေလာကေယာက်ၤာျမတ္တစ္ပါး ေတြ႕တာေတာင္ စိတ္ေကာင္းမ၀င္နဳိင္တာ။ ပုဏၰားရင္ထဲ ဘာေတြရွိေနလဲ။ အေျဖကေတာ့ စိတ္ေရာဂါတစ္ခုခုေပါ့။ ေလာဘ ေဒါသ မာန္မာန မနာလုိမူ စတာေတြဟာ စိတ္ေရာဂါအစစ္ေလ။ ဒိေတာ့ အစာအစာဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း ေရာဂါအခံရွိသူအတြက္ အဆိပ္လုိပါပဲ။ မခံစားနဳိင္ဘူးေလ။
ခုျမင္ျမင္ခ်င္း သူကဆဲေတာ့တာပဲ။ ဆဲနည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ အားရွိသေရြ႕ပစ္ေပါက္တယ္။ ေခတ္ေပၚဆဲနည္းပါ သူသုံးတယ္။ အျပင္းထန္ဆံုး တုိက္ခုိက္တယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူခမ်ာေမာသြားတယ္။ အသံထြက္ မလာေတာ့ဘူး။ ဘုရားရွင္မွာေတာ့ တုန္တုန္မွ်မလွဳပ္။ သဲထဲေရသြန္၊ ေလညာမုန္႔မွဳန္႔နဲ႔ပစ္သလို။ မေနသာေတာ့ သူကပဲ စကားစလုိ႔ေမးရတယ္။
အရွင္က ဘာလုိ႔ဒိေလာက္ ငါအျပင္းအထန္ အမနာပ ေျပာတာကို မတုန္႔ျပန္တာလဲ။ အရွင့္မွာ ခံစားခ်က္ မရွိေရာ့သလား။ ဒိေတာ့ ဘုရားရွင္ ေျပာရေတာ့တာေပါ့။ ပုဏၰား သင့္ကုိ တစ္ခုေမးမယ္။ သင္ဆီလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြရွိလား။ ရွိတယ္။ လက္ေဆာင္ေတြ မေပးဘူးလား။ ေပးတယ္။ သူတုိ႔ေတြမယူဘူးလား။ ယူပါတယ္။ ယူရင္ ဘယ္သူ႔ပစၥည္းလဲ။ သူတုိ႔ပစၥည္း။ မယူေတာ့ " ေအာ္ မယူေတာ့ ကုိယ့္ပစၥည္းေပါ့။ သူတုိ႔မွမယူတာ ကိုယ့္ပစၥည္းကလြဲလုိ႔ ဘယ္သူ႔ပစၥည္းျဖစ္ရအုန္းမွာလဲ"။
ဘုရားရွင္က ဘာမွသိပ္မေျပာပါ။ ဒါေလာက္ပဲ ေျပာလုိက္ေတာ့ သူသေဘာေပါက္သြားတယ္။ အခုငါေျပာသမွ်ဟာ ဘုရားရွင္ဆီမေရာက္ပါလား၊ ငါ့မွာသာလွ်င္---------------ဟု။
ဘ၀ေနနည္းေလးပါ။ လက္ေဆာင္ေတြဟာ ေန႔စဥ္ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။ စဥ္းစားဖုိ႔နဲ႔ က်င့္သုံးဖုိ႔ပါ။ မလုိအပ္တဲ့ Virus ဆုိရင္ေကာ လက္ခံၾကမွာလား? လက္ေဆာင္ေတြကုိ ဘယ္လုိလက္ခံၾကမလဲ? ႏွလုံးသားဖုိလ္ဒါေတြ ပ်က္စီးမွာေတာ့ မလုိလားပါ။ ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္ပါတယ္။ သုိ႔မဟုတ္။
ႏွလုံးသားေတြ Virus ကိုက္ရင္ေတာ့။ ။ ။
0 အၾကံျပဳစာ:
Post a Comment