ငါ့ျမိဳ႕ေလးက ညံ့တယ္

အေမွာင္က်ျပီးတဲ့ေနာက္
ငါ့ျမဳိ႕ေလးက ညံ့သြားတယ္။
ကၽြန္းသစ္နဲ႔ ပလပ္စတစ္
အေရာင္းအ၀ယ္ျဖစ္တဲ့ေခတ္မွာ
ငါ့ျမိဳ႕ေလးက
ေဘာဂေဗဒမွာ ညံ့တယ္။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျပီး
ခ်စ္ျခင္းျပိဳင္ၾကတဲ့ေခတ္မွာ

အခုထိ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲေသးတဲ့
ငါ့ျမိဳ႕ေလးက
Politic မွာ ည့ံတယ္။
ဧည့္သည္က အိမ္ရွင္ကို အေရးဆိုေနခ်ိန္မွာ
အျဖဴ အမည္း မကြဲတဲ့အထိ
ငါ့ျမိဳ႕ေလးက
History မွာ ည့ံတယ္။
ကိုယ္ယုံၾကည္ရာ အသက္ဆက္ၾကတဲ့အခါ
မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္အကြက္ေတြနဲ႕
တေကာင္ေကၽြး သုံးေကာင္ရိုက္ေနခ်ိန္မွာ
ေလွၾကီးထိုး ရိုးရိုး
ငါ့ျမိဳ႕ေလးက
ယုံၾကည္ခ်က္အတြက္
အေျမာ္ျမင္ရွိိမႈမွာ ညံ့တယ္။
…….ညံ့တယ္…..
……..မွာ ည့ံတယ္…………
ငါ့ျမိဳ႕ေလးက ည့ံသလုိ
ဒီကဗ်ာကလည္း ညံ့ပါတယ္။
ေရငတ္ေနခ်ိန္မွာ
လက္၀ါးၾကီးအုပ္ခံလုိက္ရတဲ့ ငါ့ျမိဳ႕ေလးေလ
အခုေတာ့
သူလည္း အသက္ငင္ေနရွာေပါ့။
သခၤါရတရားေတြနဲ႕
ရင္ေဘာင္မတန္းႏိုင္တဲ့အခါ
စိတ္ရဲ႕ထြက္ေပါက္က ၀င္သက္ထြက္သက္
ဒီထက္မေမွာင္ခင္
ငါတို႔ ခရီးဆက္မွျဖစ္မယ္။

ကိုသစ္
(10/10/2012)